Pilot zdalnego sterowania - Kto ma pilota, ten ma władzę. Historia przedmiotu.

Pilot zdalnego sterowania (potocznie pilot) – urządzenie służące do sterowania na odległość sprzętem elektronicznym lub maszyną.

Wewnątrz pilota zamontowany jest układ elektroniczny, który generuje sygnały odpowiadające naciśniętemu przyciskowi. Wytworzony kod binarny trafia do nadajnika wysyłającego sygnał do sterowanego urządzenia (odbiornika). Odbiornik (np. telewizor, magnetowid lub DVD) analizuje otrzymany sygnał i wykonuje odpowiednią funkcję. Standardowo każdy pilot i odpowiadający mu odbiornik posiada wbudowany ten sam zestaw kodów pozwalający na realizację zdalnego sterowania. Są również dostępne piloty uniwersalne, które pozwalają na zaprogramowanie bądź wybór odpowiedniego dla odbiornika zestawu kodów i realizację sterowania nim.

W dzisiejszych konstrukcjach nadajnikiem jest zazwyczaj dioda LED, emitująca światło bliskie podczerwieni. Od 1956 roku do lat 80. XX w. jako nośnik sygnału stosowano również ultradźwięki.

Przed wynalezieniem przedmiotu "za pilota robiły" przeważnie dzieci.

Pierwsze urządzenie, które pozwalało na "zdalne sterowanie" telewizorem powstało w 1950 roku w Stanach Zjednoczonych. Wyprodukowała je firma Zenith Electronics i nazwała żartobliwie Lazy Bones - Leniuszek. Ten pierwszy pilot telewizyjny - który opracowali Robert Adler i Eugene Polley - podłączany był do odbiornika za pomocą pięciometrowego kabla, a kanały zmieniał elektryczny silniczek. Niestety kabel uniemożliwiał sprawne poruszanie się po mieszkaniu, domownicy potykali się o niego, co czasem powodowało niezamierzoną zmianę, lub wręcz wyłączenie programu.

Pięć lat później pojawił się na rynku pierwszy bezprzewodowy pilot (autorstwa inżyniera konstruktora Eugene’a Polleya) o nazwie Flashmatic. Trzeba było za niego zapłacić około 1/3 ceny samego telewizora. Pilot działał na zasadzie latarki, którą trzeba było wycelować w jedną z czterech fotokomórek w rogach ekranu. Dwie z nich pozwalały na zmianę programu, a druga para regulowała głośność telewizora. Flashmatic z kolei sprawiał kłopot użytkownikom, którzy nie potrafili zapamiętać, który róg do czego służy. Istniały też przypadki, że kanały zmieniały się same w nasłonecznionych mieszkaniach.W 1956 roku pojawiła się kolejna wersja pilota - Zenith Space Command Remote Control, którą opracował doktor Robert Adler. Ten pilot potrafił już zmieniać kanały przy pomocy sygnałów ultradźwiękowych, i właściwie tylko jedno różniło go od dzisiejszych urządzeń - był wielkości tekturowego pudełka na buty… Niestety, tranzystory nie były wówczas tak wszechobecne jak dzisiaj, to jeszcze była epoka lamp próżniowych.

Wraz z rozwojem technologii zmieniał się wygląd i zakres funkcji pilotów. Dumonta wyposażono w tarczę obrotową jak w ówczesnych telefonach, natomiast Emerson miał głośnik.

Upowszechnienie tranzystorów, a później układów scalonych sprawiło, że piloty stawały się coraz powszechniejsze. Początkowo koszt pilota wynosił około 30 procent ceny telewizora. W krajach Europy Zachodniej w latach siedemdziesiątych, tylko co dziesiątą rodzinę stać było na telewizor z pilotem. Dopiero w latach osiemdziesiątych, kiedy zaczęły tanieć układy scalone, zminimalizowano koszty pilotów.

W latach 80-tych pojawiły się piloty na podczerwień. W roku 1987 Steve Woźniak skonstruował pilota Core - był to pierwszy tzw, pilot uniwersalny.

Obecnie najczęściej stosowanym rozwiązaniem jest dioda LED, a i funkcjonalność pilotów znacznie wzrosła - obsługują teraz sprzęt RTV, sterują oświetleniem, maszynami, robotami i wieloma innymi urządzeniami.

W latach 90-tych XX wieku opatentowano interaktywne urządzenia do zdalnej obsługi telewizora.

Pierwsze piloty w Polsce - jeszcze kablowe, umożliwiające regulację głośności, jasności i kontrastu pojawiły się w latach 60-tych, jako wyposażenie telewizorów Aladyn produkowanych przez zakłady Diora.

Takie piloty, jakie znamy dzisiaj, zaczęły pojawiać się w domach dopiero w 1990 roku.

W pilotach radiowych najczęściej stosuje się pasmo 433 MHz. Dzięki zastosowaniu fal radiowych, w odróżnieniu od pilota na podczerwień, nie wymagają one bezpośredniej, wzajemnej widoczności nadajnika i odbiornika.

Obecnie prawie każde, przeznaczone do użytku domowego urządzenie audio-video wyposażone jest w oddzielny pilot. Powoduje to duże trudności dla użytkowników, którzy w celu obsługi posiadanego sprzętu muszą posługiwać się kilkoma pilotami. Rozwiązaniem tego problemu jest stosowanie pilotów cyfrowych, umożliwiających obsługę nawet kilkudziesięciu różnych urządzeń audio-video. 

Wysokiej jakości piloty do telewizorów  oferuje firma pilotowo.pl

ŻEBY ZAMÓWIĆ KLIKNIJ TUTAJ